Tanıdım

Aydan Dağlar

Yalvardım

Pencereleri kapattım.

Işıkları söndürdüm.

Geçmek bilmedi.

Karanlıkta oturduğumu kim biliyor?

Herkes evde yokum sanıyor.

Anlaşılan kafan üstündeyse kaçmanın olanağı yok

En çok kendin kadar kaçarsın işte.

Perden kadar karanlıksın.

Yalan değil.

Hiç söylemedim.

Korktum,yine kırılmak istemedim.

Sağır değilim duyuyorum fısıltıları.

Daha geçen gün gördüm de seni.

Kıstırmış kuyruğunu aynandan uzaklaşıyordun.

Sobe!

Gece lambasının ışığında yakalandın.

Gölgen ele verdi seni

Kamburundan tanıdım.

Sildin tüm numaraları giderken

Nasıl arayacaksın.

O çoktan silmiştir.

Tanımadığını açmaz ki.

Yine bildiğin sokaklarda kayboldun.

Tabelalar rastgele dizilmiş.

Tanıdıklığını boşluk bulamayışından hatırladın.

Yine aynı şeyi düşündün geçen kayboluşunda.